The Rajasthan way

Click here for photos of India part II

Click here for the updated photos of my Pica quest   (so far so good :-)

(English version of this blog is down below)

Het is alweer meer dan een maand geleden dat ik een laatste blog update heb gegeven. Er is de afgelopen periode veel gebeurd. Teveel om allemaal te beschrijven, maar hierbij een soort van samenvatting zodat de foto’s voor jullie hopelijk iets meer tot de verbeelding spreken.

Vanuit Nepal vlieg ik terug naar Varanasi in India. Ondertussen is het anderhalve maand later en dus de monsoon nu echt over. Het water is zo’n 5 tot 10 meter gezakt en ik kan nu het echte Varanasi zien. Nu kun je langs het water via alle ghats lopen. Even voor de duidelijkheid: een ghat is een trap die naar het (heilige) water leidt. Hier worden puja’s (ochtendgebeden) en aarti’s (avondrituelen) gehouden, de was en de afwas gedaan en sommige specifieke ghats worden voor crematies gebruikt. Varanasi heeft zo rond de 100 ghats in totaal en nee, ik heb ze echt niet allemaal gezien, maar wel een hoop. Na een paar dagen hier weer bivakkeerd te hebben neem ik de slaaptrein (in totaal 17 uur) naar Jaipur.

In Jaipur heb ik met Amanda afgesproken. Deze Australische heb ik ontmoet tijdens de Tibet tour. We hebben besloten om samen door de staat Rajasthan te reizen. We beginnen met twee dagen door Jaipur (de roze stad) per autorikshaw. Het observatorium (Jantar Mantar) is een grote verrassing omdat we dat eerst over wilden slaan. Het city palace is gewoon mooi. Amber fort, daarvan begrijp je meteen waarom het zo heet (de kleur… ;-) We zien zonsondergang vanaf de Monkey Temple (drie keer raden waarom die zo heet… ;-) Toch, echt roze vinden we deze stad niet. En voor degenen die de Taj Mahal al mannelijke uitsloverij voor een vrouw vonden…. De roze stad is ontstaan omdat een maharaja aan zijn vrouw vroeg wat hij haar als cadeau kon geven. De dame, gek van roze, antwoordde: “Iets roze” en dus gaf hij haar een roze stad!

Vanaf Jaipur boeken we een tour door de rest van de staat Rajasthan heen, maar dan met auto en chauffeur. Het maakt het leven net wat makkelijker. Samen met Krishna (ongetwijfeld in zijn vorig leven een F1 coureur geweest ;-) gaan we op pad en beginnen in Jaisalmer. Deze stad wordt de gouden stad genoemd en dat is dan weer wel duidelijk te zien. Het fort hier wordt nog bewoond (voornamelijk door winkeliers, wat een beetje irritant is), en is versierd met prachtig filigrainwerk. Vanaf hier doe ik een kamelensafari van 1,5 dag. Mijn kameel, Mr Khan is een beetje een slome, maar dat vind ik eigenlijk niet zo heel erg ;-) ’s Avonds slapen we onder de sterrendeken. Geweldig!!! De volgende dag weer terug hobbelen en met spier- en kontpijn stap ik de auto weer in.

We rijden verder naar Jodhpur, de blauwe stad. Weer een fort met paleis gezien. Deze is echt groot!

Van hieruit gaan we door naar Ranakpur, een minder bekende plek maar hier staat een Jain tempel met 1444 pilaren. Ik heb ze niet allemaal geteld, maar indrukwekkend en mooi is het wel, deze witte tempel.

Dan gaan we via Kumbalgarh fort naar Udaipur. Udaipur is een van mijn lievelings steden van deze hele tour. Het is er touristisch, maar heeft ook echt een leuk karakter. Het voelt een beetje aan als Venetië. Ook hier zien we weer het paleis dat de stad te bieden heeft, maar maken ook een boottochtje over Lake Pichola en gaan naar het Ahar kerkhof. Dat laatste is een indrukwekkend geheel van kleine en grote tempels. Het doet me een beetje aan dat ene beroemde Franse kerkhof doet denken (ik ben de naam nog steeds kwijt), maar dan met ‘Indian-touch’ uiteraard ;-)

Tegen de tijd dat we bij Chittorgarh (het grootste fort van Rajasthan) zijn aangekomen, zijn we een beetje forten-moe. Wat wel weer leuk is, is dat we ons hier hebben verkleed als echte Rajasthaanse vrouwen. Je moet alleen even vergeten dat we een blanke huid hebben en ik te groot ben ;-) Dan weer snel door naar Pushkar. Hier staat de enige Brahma tempel van heel India. Mooi om te zien, maar dit dorp is een beetje teveel van het oplichten. Zelfs tijdens een kleine plechtigheid met een van de Brahma priesters…. Soms voel je je ineens zo’n domme toerist die weer eens wordt beetgenomen.

Vervolgens gaan we door naar Bundi, een dorpje met een heel schattig paleis met mooie fresco’s. Hier is alles veel gemoedelijker en dat is wel fijn zo na Pushkar. Het fort biedt, naast het uitzicht over het dorp, verder weinig meer dan een hoop apen die je aan staan te staren.

Omdat we Fatehpur Sikri willen zien, overnachten we bij het natuurpark Ranthambor, maar doen daar verder geen tour. Onze tijd begint beperkt te raken en dus sjeezen we door richting Agra. In Fatehpur Sikri hebben we de moskee bekeken, maar ook hier valt het me tegen hoeveel mensen je iets proberen te kopen of proberen te foppen…  Fatehpur Sikri is naast de moskee ook een stad die gebouwd is door een maharaja (als ik het goed onthouden heb). Met het bouwen van de stad was alleen totaal geen rekening gehouden met de toevoer van water… Redelijk essentieel, zou je zeggen in de woestijn.  Dus toen de beste kerel 14 jaar later overlijdt, wordt de stad verlaten. Het is allemaal nog behoorlijk in tact zeg maar.

Als laatste stop voordat we weer in Delhi zijn, hebben we Agra. Ik heb al eerder geschreven wat ik van de Taj Mahal vond, dus die heb ik dit keer maar overgeslagen. Helaas moeten Amanda en ik hier afscheid nemen van onze chauffeur en vriend Krishna! Onze tour is afgelopen.

We nemen de trein terug naar Delhi en Amanda komt er dan pas achter hoeveel souveniers ze echt heeft gekocht. Alles werd steeds achterin de auto geladen, maar nu moesten we het zelf vervoeren tussen de duwende en trekkende Indiërs…

Na 2 dagen Delhi nemen ook Amanda en ik afscheid. Zij gaat terug naar huis en ik ga naar het volgende deel van mijn reis: Zuidoost Azië.

En zo komt het dat ik alweer mijn eerste 100 dagen reizen erop heb zitten. Op naar mijn nieuwe avontuur!

In English

It’s been more than a month since my last blog. A lot has happened! It’s too much to describe it all, but I’ll try and make a summary so the pictures make more sense to you guys.

I fly from Nepal back to Varanasi in India. In the one and a half month that I have spent in Nepal and Tibet, the monsoon finally really finished. The water level has dropped about 5 to 10 meters and now I can see the real Varanasi. Now you can walk via all the ghats. A ghat is a flight of stairs down to the (holy) water. The ghats are used for puja (morning prayer) and aarti (evening ceremony), for washing the dishes and clothes and some ghats are used for cremating dead people. Varanasi has around 100 ghats, but I haven’t seen them all, although I saw quite a lot of them. After a few days of hanging around this city I take the night train to Jaipur. A trip of 17 hours.

In Jaipur I meet up with Amanda. I met her during the tour through Tibet and decided to see the state Rajasthan together. We start off with two days of sightseeing in Jaipur (the pink city) per autorikshaw. The observatory (Jantar Mantar) is a big surprise, since we first wanted to skip this. The city palace is just beautiful. We understand why the Amber fort carries her name (the colour ;-) We see sunset from the Monkey Temple (guess why it’s called like that ;-) Still, we don’t think the city is really pink. And for those of you thinking the Taj Mahal was an act of a man showing off for a woman… The pink city became pink because a maharaja asked his wife what she wanted as a present. The lady, crazy about pink, answered: “Something pink” and so the man gave her a pink city!

In Jaipur we book a tour for the rest of the state Rajasthan, but with a car and driver. It makes life a little easier. Together with Krishna (I’m sure he was a racecar driver in his previous life ;-) we hit the road and start in Jaisalmer. This city is called the golden city and that does make sense. People still live in this fort (mostly by shopkeepers, which is a little annoying) and is decorated with beautiful filigree. Here I do a camel safari of 1,5 days. My camel, Mr Khan is a bit slow, which I don’t mind at all ;-) At night we sleep under the stars. Awesome!!!

The next day we drive back and with a sore butt and sore muscles I get back in the car.

We drive to Jodhpur, the blue city. And here we see another fort with a palace. This one is really big!

From here we drive to Ranakpur, a less known place but here is one of the bigger Jain temples with 1444 pilars. Okay, I didn’t count them all, but it was impressive and beautiful, this white temple.

Via Kumbalgarh fort we go to Udaipur. This has become one of my favorite cities of this tour. I’ll admit, it touristy, but it also has a cute character. It’s a bit like Venice (Italy). Once more we see the palace that this city offers, but also do a boat ride over Lake Pichola and go to Ahar cemetery. That cemetery is an impressive piece of land with big and small temples. It reminds me of that famous French cemetery (of which I still don’t remember the name), but with an ‘Indian-touch’ of course ;-)

By the time we reach Chittorgarh (the biggest fort in Rajasthan), we’re a little ‘forti-fied’. But here we take some nice pictures dressed up as real Rajasthani women, if you ignore the fact that we are white and I am to tall ;-) After this we go to Pushkar. Here is the only Brahma temple in the whole of India. Nice to see, but the rest of this village feels like it wants to trick you. Even when we attend a small ceremony with a Brahman priest…. Sometimes I feel like such a dumb tourist who can be tricked over and over again.

We continue our journey to Bundi, a village with a cute palace with beautiful frescos. In this place it’s much more relaxed and laidback and that was just what I needed after Pushkar. The fort offers a nice view of the village, but that’s all. You get stared at by a lot of monkeys there.

Because we want to see Fatehpur Sikri, we sleep near Ranthambor National Park, but don’t take a tour into it. Our time in India is coming to an end and so we (or actually Krishna) put the pedal to the metal. In Fatehpur Sikri we take a look at the mosque, but it surprises me how many people want to sell you something…. Fatehur Sikri is a town too, built by a maharaja (if I remember it correctly). When building it the only thing they forgot to think about was the supply of normal water…. Quite essential, you would say, in a desert. So when the maharaja died, 14 year later, they abandon the town. So, most of it is fairly intact. 

Last stop before Delhi, is Agra. I’ve written before what I think about the Taj Mahal, so I skip it this time. Unfortunately Amanda and I have to say goodbye to our driver and friend Krishna here! Our tour has come to an end.

We take the train back to Delhi and now Amanda discovers how much souvenirs she has really bought. Before, everything was neatly loaded in the back of the car, but now we have to transport it ourselves between pushing and shoving Indians…

After 2 days in Delhi, Amanda and I also have to say goodbye. She is going back home and I’m off to the next part of my trip: Southeast Asia.

And so it happens that I’ve been travelling for over 100 days now. Off to my next adventure!

Amanda and Krishna: thank you both for the great 2 weeks in wonderful Rajasthan! You have made it extra special. Good company and great laughs. Danyabad!